Strumica Portal

Закхе (13.02.2021 17:03) Колкумина се навистина подготвени да се откажат од своето славоубие, од своата лажна слава; и колкумина се подготвени да изгледаат бедно или да служат за потсмев заради Господ Христос, и заради можната средба со Него? Началникот на митарите, Закхе, токму тоа го направил и токму на тоа се надевал трчаи напред и качуваи се на смоквата. Тоа е то однос на дете.... Но, тоа нема да остане незабележано и невозвратено од Оно Ко сè гледа и Ко ги познава срцата на сите Богочовекот Христос, Ко му се обраа по име: Исус, пак, кога доде на тоа место, погледна нагоре, го виде и му рече: Закхе, слези побргу, зашто денес треба да бидам во твоот дом. Закхе сфаа дека неговото срце, односно неговите име и личност со сите тани мисли и желби, како и копнежот да Го прими во своот дом, се откриени. И то веднаш слезе знаеи вее преку своата оправдана и засилена вера многу добро и Ко го повикува и Кого треба да прими во своот дом и Го прими со радост. И се радуваше, како што човек може да се радува на постоаната благодат. И сите [кои високо мислат за себе и кои од завист судат и осудуваат], кога го видоа тоа, негодуваа и рекоа: Отиде во куата на грешен човек. Но Закхе, со своето вистинско, делотворно покаание, го оправда присуството на Богочовекот Христос во своот дом А Закхе застана и Му рече на Господ: Господи, еве половината од своот имот е го дадам на сиромаси; и, ако сум зел од некого нешто несправедливо, четворно е го вратам. Ослободуваи се во доволна мера од страста славоубие и во доволна мера од страста среброубие, човекот, вообичаено, во доволна мера се ослободува и од страста сластоубие, а срцето доволно очистено од страстите благодатно се отвора. Спасението е секогаш поврзано со отвораето на срцето домот на нашето ас, со актуализациата на благодатта на Крштението и со просветлуваето на умот, т.е. со умно-срдечната молитва макар и во последните моменти од нашиот живот. Така ас ги разбирам Господовите зборови, со коишто То а потврди новата духовна состоба на Закхе просветлуваето: Денес доде спасението на ово дом... Оти Синот Човечки доде да ги побара и спаси грешните, а не праведните, т.е. грешните што сакаат да се спасат, а не спасителите. Господи Исусе Христе, влези и во нашиот дом и спаси н! Митрополит Струмички Наум

Неколку едноставни забелешки (07.02.2021 16:51) Гордиот разум не може да се потпре на довербата во Бог, на смирението и на послушанието кон духовниот отец, т.е. не сака да расте, зрее и осознава во Бог и преку Бог, туку самиот од себе и преку себе, и затоа му се потребни нови и многу информации, како и знаеа, на коишто единствено се потпира. Но, точните информации за повее важни прашаа, кои му се потребни за размислувае и одлука, начесто му се недостапни. Така, многупати..., гордиот разум се наоа во азот на невосогласеноста помеу тежината и сложеноста на темата со коа се занимава и достапот до релевантни информации за истата. Постои обективна и субективна недостапност на информации. Едно е до информациата да доааш посредно, а друго е непосредно, а трето е ти да си извор на информациата од личен опит. Личниот опит може да биде од позициа на корисник и од позициа на производител на она за коешто се информираш. Често и личниот опит бара доста време за проверка на информациата. Недостатокот на време за проверка на информациата а става истата под сомнеж. Луето немаат ни алатка за проверка на вистинитоста на информациите, т.е. немаат просветленост на умот, со дарот на умно-срдечната молитва. Нив вообичаено ги привлекуваат информации што а одразуваат нивната внатрешност. Религиозниот социопат се храни со ширее на лоши информации, со кои ги плаши религиозните невротичари, како и пасивните религиозни социопати, а истовремено го привлекува нивното внимание на себе. После само овие забележани недостатоци во процесот на информирае, секо малку нормален си го поставува прашаето: добро, од каде таа самоувереност ка некои луе при авното презентирае на своите мислеа, после еден фаличен процес на информирае? Таква самоувереност само социопати манифестираат. Човекот е и медиум, т.е. средство за пренос на информациите. Колку поизвалкано срце и колку позатемнет ум човек има, толку е полош квалитетот и понеточни се информациите. Затоа е вака хистерично во авниот живот. Лошо е преоптеретуваето со непотребни информации, а превидуваето на потребните. Луето се затвораат за информациите кои произлегуваат од заедницата и односот со Бог, кои произлегуваат од сострадалноста кон ближните, како и од грижата кон природата, а се отвораат кон оние кои им ги хранат страстите. Ка некои луе, нешто многу не е во ред. Пресвета Богородице, спаси нас! Митрополит Струмички Наум

Митрополит Струмички Наум Дествувае сега и овде (30.01.2021) С нешто чекаме да се случи, па да преземеме некакви конкретни чекори кон подобрувае на нашиот духовен живот. На пример, подобри услови за молитва.... Или, чекаме работите во нашиот живот да станат поедноставни и полесни, па да преземеме нешто, во правец на негово подобрувае. Или, чекаме да ни помине мрзата, па да почнеме да работиме на нешто. Како Бог да не знае што нам точно ни треба, па сега ние тоа го немаме. Не, с што треба ни дал, наше е само да а исполнуваме Неговата вола, во послушание. Важно, тоа што го чекаме никогаш нема да доде ако веднаш не смениме нешто на подобро. Барем, ние сигурно нема да бидеме поподготвени. Треба да вложиме во сега и овде, пред с, во себеси, за да се случи некоа промена кон подобро во иднина, а не да чекаме пасивно некоа подобра иднина, за тогаш да направиме нешто со себеси. Значи, еден од наголемите проблеми на модерниот човек, а ко истовремено е и намалку освестен, е замислениот и очекуваниот, па дури и пророкуваниот живот таму и некогаш, наместо конкретниот живот овде и сега. Важно е и тоа таму и некогаш, доколку припаа на она што обично го нарекуваме план, визиа, цел, мотив; но тоа е неостварливо, па дури и повод за очаание, ако не успееме во она што се нарекува живот овде и сега. Само восогласениот начин на живот со степенот на духовниот разво, како и со нашето реално место во Црквата, претставува православен духовен живот овде и сега. Само така можеме да живееме во мир и покаание и да бидеме радосни. С друго е гордоста, темнината, стравот и немирот на таму и некогаш. Последици од умислениот живот таму и некогаш се: очаание и напуштае на конкретниот подвиг, апокалиптични проекции во кризни ситуации, зависност од социални мрежи, неуспех, неблагодарност, незадоволство, незнаее итн... Има и друго актуелно за зборувае, ама не спаа во животот сега и овде. Да, спаа во она што би било кога би било, таму и некогаш... Едноставно, животот сега и овде е живот во Богочовекот Христос, ко во себе а содржи и иднината останатото време, христианскиот кра и Царството Небесно. Пресвета Богородице, спаси нас!http://mpc.org.mk/MPC/SE/vest.asp?id=7375